Τα παλαιστινιακά αγόρια – κυρίως ηλικίας 15 έως 17 ετών, αλλά μερικές φορές μόλις 12 ετών – αποτελούν εδώ και καιρό στόχο του ισραηλινού στρατού για σύλληψη, κράτηση και δίωξη.
Το Ισραήλ είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που διώκει αυτόματα και συστηματικά παιδιά σε στρατιωτικά δικαστήρια, με 500 έως 700 Παλαιστίνια παιδιά να συλλαμβάνονται και να διώκονται ετησίως.
Ένας αυξανόμενος αριθμός από αυτά τα παιδιά δεν έχουν κατηγορηθεί για κανένα έγκλημα και κρατούνται βάσει διοικητικών εντολών κράτησης. Αποτελούν μέρος της μεγαλύτερης συνομοταξίας Παλαιστινίων παιδιών διοικητικά κρατουμένων στην ιστορία.
Μετά την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023, οι ισραηλινές δυνάμεις έχουν κλιμακώσει σοβαρά τις προσπάθειές τους να συλλάβουν Παλαιστίνιους, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών, σε τεράστιο αριθμό.
Η πιο συνεπής πηγή αριθμού κρατουμένων είναι η Ισραηλινή Υπηρεσία Φυλακών, η οποία δημοσιεύει καταμετρήσεις κεφαλών μία φορά το τρίμηνο, συμπεριλαμβανομένων αναλύσεων ανά ηλικία και κατηγορία – ή την έλλειψή της. Ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως αυτή για την οποία εργάζομαι, η Defence for Children International – Palestine (DCIP), παρακολουθούν αυτούς τους αριθμούς, καταγράφουν τις συνθήκες κράτησης και συλλέγουν μαρτυρίες κρατουμένων.
Οι αριθμοί από μόνοι τους είναι ανησυχητικοί: για το τελευταίο έτος, κάθε φορά που η Υπηρεσία Φυλακών του Ισραήλ δημοσίευσε καταμετρήσεις κεφαλών, ο αριθμός των Παλαιστινίων παιδιών που κρατούνται σε διοικητική κράτηση ήταν ο υψηλότερος που έχει υπάρξει ποτέ.
Η τελευταία καταμέτρηση των ατόμων – 112 Παλαιστίνια παιδιά διοικητικά κρατούμενα, από τα τέλη Δεκεμβρίου – είναι σχεδόν πενταπλάσιος αριθμός παιδιών που κρατούνταν χωρίς κατηγορία πριν από τις 7 Οκτωβρίου 2023. Τα παιδιά διοικητικά κρατούμενα αντιπροσωπεύουν πλέον περισσότερο από ένα στα τρία παλαιστινιακά παιδιά κρατούμενα.
Ταχεία επέκταση
Οι ισραηλινές δυνάμεις έχουν επεκτείνει ταχέως τη χρήση της διοικητικής κράτησης για να ασκούν έλεγχο στα παλαιστινιακά παιδιά και τις οικογένειες στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη.
Οι ισραηλινές αρχές θέσπισαν σκληρούς περιορισμούς στην πρόσβαση στις ισραηλινές φυλακές μετά τις 7 Οκτωβρίου. Οι οικογενειακές επισκέψεις ανεστάλησαν εντελώς και οι επισκέψεις δικηγόρων που εκπροσωπούσαν κρατούμενους έγιναν εξαιρετικά δύσκολες και συχνά απορρίπτονταν από τις ισραηλινές αρχές.
Ως αποτέλεσμα, οι δικηγόροι της DCIP συνέλεξαν κυρίως μαρτυρίες από παιδιά μετά την απελευθέρωσή τους από την ισραηλινή κράτηση. Όλοι ανέφεραν ότι οι συνθήκες στις φυλακές επιδεινώθηκαν σημαντικά, με τους ισραηλινούς δεσμοφύλακες να σερβίρουν τακτικά σάπιο φαγητό, να αρνούνται την πρόσβαση σε τουαλέτες και ντους και να γεμίζουν τα κελιά με διπλάσιο αριθμό παιδιών από τον ενδεδειγμένο.
«Το φαγητό είναι κακής ποιότητας, άψητο και ανεπαρκές για εμάς τα παιδιά. Μου προκαλεί δυσκολίες επειδή υποφέρω από στομαχικά προβλήματα», δήλωσε στο DCIP ο 16χρονος Τζαμάλ (ο οποίος μίλησε με ψευδώνυμο για λόγους ασφαλείας), περιγράφοντας την κατάσταση μέσα στη φυλακή Ofer. «Υπάρχει μικρή άνεση στο κελί, καθώς δεν υπάρχουν αρκετά κρεβάτια για όλους. Κάποιοι από εμάς αναγκάζονται να κοιμούνται στο πάτωμα σε βάρδιες».
Οι ισραηλινές δυνάμεις συνέλαβαν τον Τζαμάλ από το σπίτι του στον προσφυγικό καταυλισμό Arroub στη νότια κατεχόμενη Δυτική Όχθη το καλοκαίρι, αφού προηγουμένως τον πυροβόλησαν στο γόνατο με αληθινά πυρομαχικά. Την ημερομηνία που συνελήφθη, ήταν προγραμματισμένο να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση του τραυματισμού.
«Οι στρατιώτες εκμεταλλεύτηκαν τον τραυματισμό μου, αναγκάζοντάς με να κάθομαι και να γονατίζω στο τραυματισμένο γόνατό μου επί πέντε ώρες. Με χτυπούσαν άγρια αν κουνιόμουν εξαιτίας του πόνου», δήλωσε ο Τζαμάλ στο DCIP, προσθέτοντας ότι η πίεση προκάλεσε την επαναδιάνοιξη του τραύματός του.
«Έβαλαν ακουστικά στα αυτιά μου και έπαιζαν τραγούδια σε δυνατή και ενοχλητική ένταση για μιάμιση ώρα, γνωρίζοντας ότι υποφέρω από αδύναμη ακοή στο δεξί μου αυτί, και αυτό μου προκάλεσε πόνο στο αριστερό μου αυτί και στο κεφάλι», πρόσθεσε ο Τζαμάλ.
Πασίγνωστη σκληρότητα
Οι ισραηλινοί ανακριτές είναι διαβόητοι για τις πράξεις σωματικής και ψυχολογικής σκληρότητας που επιτελούν σε βάρος παλαιστίνιων παιδιών κρατουμένων προκειμένου να αποσπάσουν ομολογία.
Ενώ τα διεθνή νομικά πρότυπα υπογραμμίζουν ότι τα παιδιά που κατηγορούνται για έγκλημα έχουν το δικαίωμα να έχουν μαζί τους ένα μέλος της οικογένειας και έναν δικηγόρο κατά τη διάρκεια της ανάκρισης, τα παλαιστινιακά παιδιά δεν έχουν κανένα από τα δύο.
Στον Τζαμάλ δεν απαγγέλθηκαν ποτέ κατηγορίες- αντίθετα, οι ισραηλινές δυνάμεις τον κράτησαν σύμφωνα με διοικητική εντολή κράτησης. Αυτό σήμαινε ότι ούτε ο ίδιος, ούτε η οικογένειά του, δεν είχαν ιδέα πότε θα απελευθερωνόταν, για τι κατηγορούνταν ή πότε θα μπορούσε να επιστρέψει στο σπίτι του.
Τώρα, καθώς εκατοντάδες Παλαιστίνιοι κρατούμενοι απελευθερώνονται επιτέλους στο πλαίσιο της συμφωνίας εκεχειρίας μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς, ορισμένα παιδιά-κρατούμενοι επιστρέφουν στις οικογένειές τους.
Οι ισραηλινές αρχές απειλούν τις οικογένειές τους σε μια προσπάθεια να τις εμποδίσουν να μιλήσουν στα μέσα ενημέρωσης – άλλη μια προσπάθεια απομόνωσης των παιδιών και των οικογενειών τους.
Η εκτεταμένη και διευρυμένη χρήση της διοικητικής κράτησης από τον ισραηλινό στρατό με στόχο τα παλαιστινιακά παιδιά ισοδυναμεί με αυθαίρετη κράτηση και δεν έχει καμία υπόσταση στο διεθνές δίκαιο.
Μέχρι να απελευθερωθεί κάθε παλαιστινιακό παιδί από την ισραηλινή κράτηση και να καταργηθεί αυτή η πρακτική στοχοποίησης παιδιών, πρέπει να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την επανένωση των παιδιών με τις οικογένειές τους.
Πηγή: Middle East Eye
