Την ώρα που η Μέση Ανατολή βυθίζεται ξανά στον κίνδυνο γενικευμένης σύρραξης με επίκεντρο το Ισραήλ και το Ιράν, η Τουρκία προχώρησε αιφνιδιαστικά σε μια πρωτοφανή ενέργεια κατά των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Κατέθεσε επίσημα στον ΟΗΕ τον δικό της θαλάσσιο χωροταξικό χάρτη, ένα τεχνικοπολιτικό εργαλείο που υλοποιεί πλήρως το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας». Η καταχώριση έγινε στις 16 Ιουνίου 2025 μέσω του οργανισμού IOC–UNESCO και συνοδεύτηκε από ανάρτηση στην παγκόσμια πλατφόρμα MSPGlobal.
Πρόκειται για διπλωματικό τετελεσμένο, που ενισχύει τις τουρκικές διεκδικήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο με τρόπο που ακυρώνει τα ελληνικά νησιά ως φορείς δικαιωμάτων. Χάρτης χωρίς Χίο, Κρήτη, Σάμο και Καστελλόριζο, κι όμως, από την ελληνική κυβέρνηση, ούτε μία αντίδραση, ούτε ένα τεκμηριωμένο διάβημα. Μόνο ευχολόγια με καθυστερημένη κ’ χλιαρή ανακοίωνση του ΥΠΕΞ.
Türkiye Deniz Mekansal Planlaması MSPGlobal Platformunda Yayınlandı.
Detaylar:https://t.co/Z5J1DlhY2D pic.twitter.com/9cMZMxXjdo
— DEHUKAM (@Dehukamtr) June 16, 2025
Εθνική υποχώρηση πίσω από την τεχνική ορολογία
Ο τουρκικός χάρτης κατασκευάστηκε υπό την εποπτεία του Κέντρου Δικαίου της Θάλασσας του Πανεπιστημίου Άγκυρας και φέρει επιστημονικό μανδύα. Ωστόσο, η ουσία του είναι ωμή και ξεκάθαρη: πρόκειται για ένα πολιτικό εργαλείο διεθνούς κανονικοποίησης των τουρκικών μονομερειών, που εμφανίζει τη Χίο, τη Σάμο, τη Λέσβο, την Ικαρία και τη νότια Κρήτη σαν ανύπαρκτες γεωγραφικές εξαιρέσεις, αμφισβητώντας την ελληνική υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ μεθοδικά.
Κι ενώ η Άγκυρα θεσμοποιεί τις ακραίες θέσεις της, η Αθήνα συνεχίζει να προσεγγίζει την Τουρκία μέσα από τον φακό της “θετικής ατζέντας” και του τεχνητού διαλόγου, σε μια στιγμή που το εθνικό συμφέρον απαιτεί ξεκάθαρη στρατηγική ανάσχεσης.
Διπλωματική αδράνεια ή συνειδητή επιλογή;
Η ελληνική κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά τι σημαίνει η καταχώριση αυτών των χαρτών στο πλαίσιο του ΟΗΕ. Η ένταξή τους στο MSPGlobal μπορεί να μην έχει νομική ισχύ, όμως διαμορφώνει διεθνή αφηγήματα, τεχνικά προηγούμενα και ενισχύει τη διεκδικητική θέση της Άγκυρας στα πολυμερή fora.
Η στάση του Μεγάρου Μαξίμου, ακόμη και μπροστά στη σαφή περιθωριοποίηση της ελληνικής παρουσίας στο νοτιοανατολικό Αιγαίο, αποκαλύπτει μια κυβέρνηση που έχει εθιστεί στην επικοινωνία και φοβάται τη σύγκρουση με το πραγματικό διακύβευμα. Την ώρα που ο χάρτης της Τουρκίας μεταφέρει τις αμφισβητήσεις ακόμη και μέσα στο FIR Αθηνών, προτείνοντας ζώνες στρατιωτικής και αλιευτικής χρήσης χωρίς ελληνική συναρμοδιότητα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη σφυρίζει αδιάφορα.
Το δόγμα της απραξίας
Στον χάρτη αυτό, η Τουρκία:
αμφισβητεί πλήρως το Καστελλόριζο και το σύμπλεγμα της Μεγίστης,
αγνοεί τις θαλάσσιες ζώνες της Κρήτης και των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου,
εμφανίζει την Ανατολική Μεσόγειο ως «διαφιλονικούμενη περιοχή»,
στηρίζει τεχνικά το τουρκολιβυκό μνημόνιο,
αναδομεί μεθοδικά τον εθνικό μας χώρο.
Και απέναντι σε όλα αυτά; Καμία ενεργητική κίνηση, κανένας σαφής διπλωματικός σχεδιασμός.
Η εθνική στρατηγική δεν είναι επικοινωνιακή διαχείριση
Αντί να καταθέσει δυναμικά την ελληνική αντίληψη για την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών στα διεθνή fora, η κυβέρνηση κρύβεται πίσω από την “υπάρχουσα ευρωπαϊκή καταχώριση”. Αντί να απαντήσει στο τουρκικό αφήγημα με ισοδύναμο διπλωματικό βάρος, προκρίνει χαμηλούς τόνους. Και αντί να θωρακίσει τα νησιά που βρίσκονται στο στόχαστρο της τουρκικής αναθεωρητικής στρατηγικής, συνεχίζει να τα αντιμετωπίζει ως άβολα πολιτικά σημεία, και όχι ως προμετωπίδα της εθνικής κυριαρχίας.
Πηγή: VoiceNews.gr
