Περισσότερα σημάδια εμφανίστηκαν που μαρτυρούν τη σοβαρότητα των οικονομικών προβλημάτων της Κίνας. Οι τοπικές κυβερνήσεις φαίνεται να έχουν στερηθεί τόσο πολύ τα χρήματα που έχουν καταφύγει στο να πληρώνουν τους λογαριασμούς τους με ημιτελή και μη αγορασμένα διαμερίσματα που άφησε πίσω της η συνεχιζόμενη κρίση ακινήτων της χώρας.
Αυτό το είδος ανταλλαγής αποτελεί μια ολίσθηση πίσω στο είδος της πρωτόγονης οικονομίας που συνήθως συνδέεται με τις οικονομίες του τρίτου κόσμου. Μιλάει για το πόσο πολύ έχει πέσει η Κίνα και πόσα πρέπει να κάνει το Πεκίνο για να επανέλθει σε μια αποδεκτή αναπτυξιακή πορεία.
Η προέλευση αυτών των προβλημάτων είναι αρκετά απλή και θα πρέπει να είναι γνωστή στους τακτικούς αναγνώστες αυτής της στήλης. Το Πεκίνο φύτεψε τους σπόρους αυτού του χάους με την πολυετή υπερβολική προώθηση της οικιστικής ανάπτυξης ακινήτων. Στα πρώτα στάδια της ανάπτυξης της Κίνας, η έμφαση αυτή ήταν κατάλληλη. Παρόλα αυτά, το Πεκίνο συνέχισε με εύκολους όρους χρηματοδότησης και υποστήριξη από τις τοπικές κυβερνήσεις για πολύ καιρό αφότου η χώρα είχε καλύψει τις στεγαστικές της ανάγκες.
Λόγω της πλούσιας υποστήριξης του Πεκίνου, οι κατασκευαστές μπορούσαν να προσφέρουν ελκυστικές προσφορές στους δυνητικούς αγοραστές κατοικιών, αυξάνοντας τις αγορές, ενώ παράλληλα εκμεταλλεύονταν πλήρως τη φαινομενικά ευνοϊκή κατάσταση χρησιμοποιώντας χρέος για να χρηματοδοτήσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ανάπτυξη. Ταυτόχρονα, οι τοπικές κυβερνήσεις, οι οποίες ήταν γεμάτες με έσοδα από την άνθηση των πωλήσεων γης, δανείστηκαν επίσης σε μεγάλο βαθμό για να δημιουργήσουν ένα όσο το δυνατόν πιο ελκυστικό αστικό περιβάλλον.
Στο αποκορύφωμά της, η ανάπτυξη ακινήτων στην Κίνα ανήλθε σχεδόν στο 25% της οικονομίας. Δεδομένου ότι οι περισσότερες ανεπτυγμένες οικονομίες σπάνια αφιερώνουν πάνω από το 5% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος τους στην ανάπτυξη ακινήτων, το ποσοστό αυτό από μόνο του δείχνει πόσο μακριά έχουν φτάσει τα πράγματα.
Το 2019, καθώς οι σχεδιαστές του Πεκίνου άρχισαν να συνειδητοποιούν πόσο υπερβολική είχε γίνει η οικιστική ανάπτυξη, απέσυραν απότομα την προηγούμενη στήριξη. Και δεδομένου ότι έδωσαν ελάχιστη ή καθόλου προειδοποίηση για την αλλαγή, ούτε οι εργολάβοι ούτε οι τοπικές κυβερνήσεις είχαν χρόνο να προσαρμοστούν.
Οι προγραμματιστές έδειξαν πρώτοι τη ζημιά. Άρχισαν να αποτυγχάνουν. Τα πρώτα σημάδια της εξελισσόμενης καταστροφής έφτασαν το 2021, όταν η τεράστια εταιρεία ανάπτυξης ακινήτων Evergrande ανακοίνωσε ότι δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που αντιστοιχούσαν σε περίπου 300 δισεκατομμύρια δολάρια. Ακολούθησε μια σειρά από άλλες τέτοιες αποτυχίες.
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η οικοδομική δραστηριότητα σταμάτησε, το ίδιο και ο ρυθμός αγοράς κατοικιών. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα υπέφερε από τον όγκο των απλήρωτων χρεών, ιδίως δεδομένου ότι, την ίδια στιγμή που οι εργολάβοι χρεοκοπούσαν, τα κινεζικά νοικοκυριά που είχαν προαγοράσει από τους εργολάβους ακινήτων δεν μπορούσαν πλέον να ολοκληρώσουν τις πληρωμές τους και αρνήθηκαν να εκπληρώσουν τις ενυπόθηκες υποχρεώσεις τους. Και επειδή το Πεκίνο αρνήθηκε να εφαρμόσει πολιτικές για τον μετριασμό αυτών των χρηματοπιστωτικών πιέσεων, αυτές μόνο χειροτέρεψαν.
Καθώς τα προβλήματα αυτά φούντωναν, οι τοπικές κυβερνήσεις, οι οποίες πλέον στερούνταν το μεγαλύτερο μέρος των ταμειακών ροών από τις πωλήσεις γης, βρέθηκαν σε αδυναμία να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους για τα χρέη που είχαν αναλάβει κατά τα χρόνια της άνθησης, αλλά και στις αστικές τους υποχρεώσεις προς τον πληθυσμό τους. Όχι μόνο οι δανειστές κλήθηκαν να περιμένουν, αλλά οι τοπικές κυβερνήσεις καθυστέρησαν επίσης τις πληρωμές προς τους εργολάβους για όλα τα είδη υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, της αποκομιδής απορριμμάτων, του καθαρισμού των δρόμων και των επισκευών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα πράγματα έγιναν τόσο σοβαρά που οι δημόσιοι υπάλληλοι -εκπαιδευτικοί, ιατρικό προσωπικό, αστυνομικοί και πυροσβέστες- έπρεπε να περιμένουν την πληρωμή τους.
Ελλείψει μετρητών για να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους, οι εργολάβοι και οι τοπικές κυβερνήσεις κατέφυγαν στο μόνο πράγμα που έχουν σε αφθονία για να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους: τα ημιτελή και ακατοίκητα διαμερίσματα. Τρία παραδείγματα θα πρέπει να δώσουν μια αίσθηση του τι συμβαίνει.
Η πόλη Changji, στην Κίνα, έχει εξοφλήσει το ισοδύναμο των 25 εκατομμυρίων δολαρίων σε απλήρωτους λογαριασμούς φυσικού αερίου στην Xinjiang East Universe Gas με περίπου 260 ημιτελή διαμερίσματα σε αυτό που αρχικά είχε προγραμματιστεί ως πολυτελής οικιστική ανάπτυξη.
Η Shanghai Urban Architecture Design πήρε 115 διαμερίσματα για να εξοφλήσει το ισοδύναμο των περίπου 10 εκατομμυρίων δολαρίων που της οφείλονταν.
Τα αστυνομικά τμήματα στις επαρχίες Dejiang, Yuping και Sinan της Κίνας διευθέτησαν το ισοδύναμο περίπου 10 εκατομμυρίων δολαρίων που όφειλαν σε μια εταιρεία ανάπτυξης λογισμικού με τη μεταβίβαση διαμερισμάτων από μια αποτυχημένη εταιρεία ανάπτυξης ακινήτων.
Ο έπαινος για τη φαντασία οφείλεται σε αυτούς τους ανθρώπους. Παρόλα αυτά, η προσφυγή τους σε αυτό που ουσιαστικά έχει μετατραπεί σε οικονομία ανταλλαγής θα πρέπει να δώσει μια αίσθηση του πόσο σοβαρά έχουν γίνει τα οικονομικά και χρηματοπιστωτικά προβλήματα της Κίνας. Το Πεκίνο θα μπορούσε να είχε αποτρέψει αυτά τα προβλήματα ενεργώντας άμεσα με τα πρώτα σημάδια αποτυχίας, αλλά όπως και να έχει, οι αρχές δεν ανέλαβαν καμία δράση μέχρι τα τέλη του 2023, δύο χρόνια μετά την κατάρρευση της Evergrande.
Ό,τι έκαναν έκτοτε, δεν έκανε πολλά για να σταματήσει μια κρίση που είχε τόσο πολύ χρόνο να δημιουργηθεί στο μεταξύ.
Πηγή: zerohedge.com
