Η παραπομπή δικογραφίας στη Βουλή από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία για πιθανή εμπλοκή δύο πρώην υπουργών σε ποινικά αδικήματα σχετιζόμενα με την κατασπατάληση ευρωπαϊκών αγροτικών ενισχύσεων αναδεικνύει, για άλλη μια φορά, τον πυρήνα του προβλήματος της ελληνικής δημόσιας διοίκησης: την ατιμωρησία, την έλλειψη λογοδοσίας και τη συστηματική αποφυγή ανάληψης πολιτικής ευθύνης.
Το όνομα του ΟΠΕΚΕΠΕ, του οργανισμού που είναι επιφορτισμένος με τη διαχείριση και τον έλεγχο των κοινοτικών γεωργικών επιδοτήσεων, βρέθηκε στο επίκεντρο έρευνας για οργανωμένο σύστημα απάτης και διαφθοράς, στο οποίο φέρονται να συμμετέχουν και ανώτατα πολιτικά πρόσωπα, μαζί με δημόσιους λειτουργούς.
Η ανακοίνωση (εδω)
«(Λουξεμβούργο, 19 Ιουνίου 2025) – Σήμερα, η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία (EPPO) στην Αθήνα (Ελλάδα) παρέπεμψε στη Βουλή των Ελλήνων πληροφορίες σχετικά με την φερόμενη εμπλοκή δύο πρώην Υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων σε ποινικά αδικήματα. Το ελληνικό Σύνταγμα ορίζει ότι μόνο η Βουλή των Ελλήνων έχει την εξουσία να διερευνά και να ασκεί δίωξη κατά εν ενεργεία ή ακόμη και πρώην μελών της ελληνικής κυβέρνησης.
Όπως έχει ήδη αναφερθεί, η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία διεξάγει έρευνα για φερόμενο οργανωμένο σχέδιο απάτης που αφορά γεωργικά κεφάλαια και διαφθορά στην οποία εμπλέκονται δημόσιοι υπάλληλοι του Ελληνικού Οργανισμού Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΟΠΕΚΕΠΕ). Κατά τη διάρκεια της έρευνας αυτής, προέκυψαν πληροφορίες σχετικά με την πιθανή εμπλοκή δύο πρώην υπουργών στην υποβοήθηση και την υποκίνηση υπεξαίρεσης (κατάχρησης εμπιστοσύνης) γεωργικών κονδυλίων της ΕΕ κατά την άσκηση των επίσημων καθηκόντων τους.
Σύμφωνα με το άρθρο 86 του ελληνικού Συντάγματος, εάν κατά τη διάρκεια έρευνας προκύψουν στοιχεία που σχετίζονται με αδικήματα που διέπραξαν Υπουργοί κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, ακόμη και αν στη συνέχεια αποχωρήσουν από τη θέση τους, αυτά θα πρέπει να διαβιβάζονται άμεσα στη Βουλή. Αυτό καθιστά αδύνατη την πλήρη εκτέλεση των καθηκόντων της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας και αναγκάζει την απόσχιση της εν εξελίξει έρευνάς της για ό,τι αφορά την πιθανή ποινική ευθύνη μελών της ελληνικής κυβέρνησης.
Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία όφειλε να συμμορφωθεί με την ισχύουσα εθνική νομοθεσία, η οποία απαγορεύει στην Ευρωπαϊκή Εισαγγελία να διερευνά και να ασκεί δίωξη κατά εν ενεργεία ή πρώην μελών της ελληνικής κυβέρνησης. Ωστόσο, κατά την άποψή μας, αυτό περιορίζει την αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, κατά παράβαση του κανονισμού για την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία. Δεδομένου ότι πρόκειται για ζήτημα συμβατότητας μεταξύ της ενωσιακής και της εθνικής νομοθεσίας, η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έχει ήδη αναφέρει το θέμα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Όλα τα εμπλεκόμενα πρόσωπα θεωρούνται αθώα μέχρι αποδείξεως του εναντίου τους ενώπιον των αρμόδιων ελληνικών δικαστηρίων.
Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία (EPPO) είναι η ανεξάρτητη εισαγγελία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι υπεύθυνη για τη διερεύνηση, τη δίωξη και την παραπομπή στη δικαιοσύνη εγκλημάτων κατά των οικονομικών συμφερόντων της ΕΕ.»
Οργανωμένο σύστημα κατάχρησης
Η φράση-κλειδί που χρησιμοποιεί η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία είναι «οργανωμένο σύστημα απάτης». Δεν πρόκειται απλώς για μεμονωμένες παρατυπίες. Ούτε για μικροπαραβάσεις. Οι όροι που χρησιμοποιούνται είναι αυστηροί και συγκεκριμένοι, αποδίδοντας την ευθύνη σε μια δομημένη και συστηματική στρέβλωση του μηχανισμού χορήγησης ενισχύσεων. Και όταν μια τέτοια παραπομπή αγγίζει πολιτικά πρόσωπα που διαχειρίστηκαν το κρίσιμο χαρτοφυλάκιο της Αγροτικής Ανάπτυξης, η υπόθεση παύει να είναι υπηρεσιακή και καθίσταται καθαρά πολιτική.
Η σιωπή ως στρατηγική επιβίωσης
Μέχρι στιγμής, δεν έχει υπάρξει καμία ουσιαστική απάντηση από την πλευρά της πολιτείας. Ούτε δημόσια τοποθέτηση, ούτε ανάληψη ευθύνης. Ακόμα και η Βουλή, θεσμικά επιφορτισμένη να εξετάσει το ενδεχόμενο άσκησης δίωξης, σύμφωνα με το άρθρο 86 του Συντάγματος περί ευθύνης υπουργών, φαίνεται να περιμένει τις πολιτικές εξελίξεις και όχι την αλήθεια.
Η επιλογή της σιωπής και της καθυστέρησης, όμως, δεν είναι ουδέτερη. Είναι πολιτική στάση που επιτρέπει την αναπαραγωγή της αδιαφάνειας και μετακυλίει το κόστος της διαφθοράς στον Έλληνα πολίτη και φορολογούμενο.
Θεσμική υποκρισία και ευρωπαϊκή επιτήρηση
Αξίζει να υπενθυμιστεί ότι ο ΟΠΕΚΕΠΕ ήδη έχει τεθεί υπό επιτήρηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εξαιτίας των σοβαρών ελλείψεων στους ελέγχους και της αδυναμίας πρόληψης φαινομένων απάτης. Το πρόστιμο των 415 εκατ. ευρώ, που ήδη έχει επιβληθεί στην Ελλάδα, δεν είναι «τυπικό διοικητικό πρόστιμο», αλλά συμπύκνωση πολιτικής ευθύνης και διοικητικής ανεπάρκειας. Εάν δεν εντοπιστούν οι υπεύθυνοι, αυτό το ποσό θα πληρωθεί από τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή από τον ελληνικό λαό.
Η πολιτική ευθύνη, όμως, δεν είναι μόνο νομική. Είναι θεσμική υποχρέωση. Όταν υπουργοί εμπλέκονται σε δικογραφίες για υπόνοιες απιστίας ή συμμετοχής σε συστήματα κακοδιαχείρισης, η πρώτη πράξη πρέπει να είναι η δημόσια εξήγηση, όχι η κρυψίνοια. Η Δικαιοσύνη οφείλει να κάνει τη δουλειά της, αλλά η Δημοκρατία απαιτεί διαφάνεια, όχι συσκότιση.
Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ αποτελεί πολλαπλή αποτυχία: διοικητική, πολιτική, θεσμική. Κι αν σήμερα δεν υπάρξει ξεκάθαρη τοποθέτηση και λογοδοσία, τότε επιβεβαιώνεται πως η διαφθορά στην Ελλάδα δεν είναι εξαίρεση, αλλά μέρος ενός κανονικού τρόπου διακυβέρνησης.
Ο πολίτης, όμως, έχει δικαίωμα να γνωρίζει ποιος διαχειρίζεται τους πόρους του. Και το κράτος έχει υποχρέωση να του το πει. Δεν μπορεί να ζητά εμπιστοσύνη, όταν δεν προσφέρει αλήθεια.
Πηγή: VoiceNews.gr
