Μετά από πέντε χρόνια ανεξέλεγκτης ανόδου στις τιμές των ενοικίων και της κατοικίας, η κυβέρνηση επανέρχεται με ένα γνωστό πια βήμα, το στήσιμο… μιας ψηφιακής πλατφόρμας, αυτή τη φορά υπό τον τίτλο stegasi.gov.gr, παρουσιάζοντάς την ως «εργαλείο» για να αναχαιτίσει, υποτίθεται, μια κρίση που η ίδια απέτυχε να προβλέψει, να ανακόψει και τελικά να αντιμετωπίσει.
Η αρμόδια υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, Δόμνα Μιχαηλίδου, μας εξηγεί ότι «συγκεντρώθηκε όλη η πληροφορία για τα στεγαστικά προγράμματα», συνοδευόμενη από «έξυπνη μηχανή αναζήτησης» και… λινκ για αιτήσεις. Ούτε λέξη, όμως, για την ωμή πραγματικότητα: μια γενιά που δεν μπορεί να νοικιάσει σπίτι, νέοι που ζουν ακόμα με τους γονείς τους, οικογένειες που βλέπουν τον μισθό τους να εξανεμίζεται στο ενοίκιο, και εργαζόμενους που πελαγοδρομούν ανάμεσα σε ανούσια επιδόματα και εξαγγελίες χωρίς ουσία.
Το νέο κυβερνητικό αφήγημα μεταφράζεται σε ένα ακόμα ψηφιακό παραπέτασμα καπνού: μια πλατφόρμα που υπόσχεται ότι θα σε οδηγήσει με φίλτρα στο πρόγραμμα που ταιριάζει στην τσέπη σου. Αγνοώντας βεβαίως το γεγονός ότι αυτή η ίδια κυβέρνηση άφησε τη βραχυχρόνια μίσθωση ανεξέλεγκτη, δεν φορολόγησε ουσιαστικά τις μεγάλες ιδιοκτησίες Airbnb, δεν υιοθέτησε πλαφόν στα ενοίκια και απέτυχε να προχωρήσει έστω και ένα σοβαρό πρόγραμμα κοινωνικής κατοικίας.
Η Μιχαηλίδου, και συνολικά η κυβέρνηση Μητσοτάκη, συνεχίζουν να προσφέρουν ψηφιακές παρηγοριές αντί για πολιτικές λύσεις. Αντί να αναλάβουν την ευθύνη για την απαξίωση του δημόσιου αποθέματος στέγης και την υποτίμηση της ανάγκης για ανθρώπινη κατοικία, κρύβονται πίσω από την οθόνη ενός ιστότοπου που υποτίθεται πως… θα εξηγεί στον άστεγο ή τον υπερχρεωμένο πού να κάνει κλικ.
Η επιλογή είναι ξεκάθαρη: η κυβέρνηση προτιμά τις εφαρμογές από την ουσιαστική πολιτική. Αντί να φορολογήσει τα funds που αγοράζουν κατά χιλιάδες τα διαμερίσματα των πόλεων, αντί να χτυπήσει την αισχροκέρδεια στις τιμές των ενοικίων, ή να προστατεύσει τους φτωχότερους, εγκαινιάζει πλατφόρμες με επαγγελματικά logos και ευχολόγια.
Αλλά η στέγη δεν είναι ψηφιακό πρόβλημα. Είναι κοινωνικό. Και όταν οι κυβερνήσεις σταματούν να το αναγνωρίζουν, η κοινωνία, αργά ή γρήγορα, θα τους το υπενθυμίσει. Με τρόπο εκκωφαντικό.
Πηγή: VoiceNews.gr
