Όσο κι αν στο Μαξίμου πασχίζουν να πουλήσουν εικόνα «δημοσκοπικής ανάκαμψης», το εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας μυρίζει πανικό και αποσύνθεση…
Βουλευτές σε πανικό για την επανεκλογή τους, καταγγελίες για σταυρονοθεία, εσωκομματικοί κανιβαλισμοί, και μια ηγεσία που ανασχηματίζει γενικούς γραμματείς για να σφίξει κι άλλο το κομματικό λουρί. Αυτή είναι η πραγματικότητα πίσω από τις επικοινωνιακές φούσκες περί σταθερότητας και ελέγχου.
Πανικός και αλληλοφαγώματα
Η υποτιθέμενη ηρεμία που προβάλλει το πρωθυπουργικό επιτελείο είναι σκέτη απάτη. Δεκάδες βουλευτές της ΝΔ φοβούνται –όχι άδικα– ότι στις επόμενες εκλογές δεν θα δουν ξανά τα έδρανα της Βουλής. Η κοινωνική φθορά της κυβέρνησης είναι τέτοια που ούτε ο πιο ισχυρός μηχανισμός δεν αρκεί για να τη συγκρατήσει. Και μέσα σε αυτό το κλίμα τρόμου, αντί για συλλογική ανασύνταξη, βλέπουμε μόνο μικροπαιχνίδια εξουσίας και υπονομεύσεις.
Καταγγελίες για εκλογική νοθεία – και το Μαξίμου κάνει πως δεν βλέπει
Οκτώ «γαλάζιοι» βουλευτές τόλμησαν να αρθρώσουν δημόσια τη λέξη «σταυρονοθεία». Ζητούν επέκταση του μέτρου αναγραφής σταυρών στα επιστολικά ψηφοδέλτια και στις εθνικές εκλογές, αποκαλύπτοντας ένα καθεστώς απόλυτης αδιαφάνειας. Οι καταγγελίες τους δεν είναι απλώς τεχνικές λεπτομέρειες: αποκαλύπτουν ότι στις εκλογές του 2023 υπήρξαν υποψήφιοι με γερό κομματικό παρακράτος που αλλοίωσαν τη σειρά εκλογής.
Και το χειρότερο; Όλα αυτά συνέβησαν υπό τα βλέμματα δικαστικών αντιπροσώπων, οι οποίοι, σύμφωνα με τις ίδιες μαρτυρίες, παρέδιδαν άτυπα τη διαχείριση της καταμέτρησης στους εκλογικούς αντιπροσώπους των κομμάτων. Έτσι, σε ψηφοδέλτια χωρίς σταυρούς ή με λιγότερους από τους επιτρεπόμενους, υπήρξε προσθήκη σταυρών με το χέρι υπέρ των «εκλεκτών». Μιλάμε για εκλογική απάτη με σφραγίδα κομματικής επιρροής.
Το Μαξίμου χτίζει παρακράτος εξουσίας
Και ενώ αυτά συμβαίνουν, τι κάνει το Μαξίμου; Αντί να ερευνήσει και να αποκαταστήσει τη διαφάνεια, επιδίδεται σε έναν πρωτοφανή εσωτερικό ανασχηματισμό: ο Κωστής Χατζηδάκης, το απόλυτο «δεξί χέρι» του Κυριάκου Μητσοτάκη, προωθεί ανακατατάξεις στους γενικούς γραμματείς ώστε να εγκαθιδρύσει ένα καθεστώς απόλυτης διοικητικής υπακοής. Ο στόχος είναι προφανής: έλεγχος παντού, φωνές διαφωνίας στο περιθώριο, και κάθε δομή της δημόσιας διοίκησης να «αναφέρεται» κατευθείαν στο πρωθυπουργικό γραφείο.
Πηγή: VoiceNews.gr
