Η κυβέρνηση φαίνεται να έχει επιλέξει ως βασικό αφήγημα για την κρίση στην ανώτατη εκπαίδευση την ανομία στα πανεπιστήμια, προβάλλοντας αυτήν ως το κύριο πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα.
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης επανειλημμένα εστιάζει στην καταστολή των φοιτητικών κινητοποιήσεων και καταλήψεων, πανηγυρίζοντας για την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου από το 2019 και την επέκταση των αστυνομικών εξουσιών μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους.
Η κυβερνητική πολιτική προαναγγέλλει μάλιστα αυστηρά μέτρα, όπως την αυτόματη απώλεια της φοιτητικής ιδιότητας σε όσους φοιτητές διώκονται ποινικά — ανεξάρτητα από την τελική έκβαση των κατηγοριών — και τον διορισμό αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου ειδικά για υποθέσεις “πανεπιστημιακής βίας”.
Παράλληλα, οι πρυτάνεις που δεν συμμορφώνονται με την κυβερνητική γραμμή απειλούνται με κυρώσεις, ακόμα και με έκπτωση από τα αξιώματά τους, θέτοντας σε κίνδυνο την αυτονομία και το αυτοδιοίκητο των ιδρυμάτων.
Ωστόσο, το πραγματικό πρόβλημα των πανεπιστημίων παραμένει σε μεγάλο βαθμό αθέατο από αυτήν τη στενή εστίαση στην ανομία. Η χρόνια υποστελέχωση, η υποχρηματοδότηση, οι ελλείψεις σε υποδομές και η έλλειψη ουσιαστικών πολιτικών για την αναβάθμιση της εκπαιδευτικής και ερευνητικής λειτουργίας των ΑΕΙ δεν απασχολούν την κυβερνητική αφήγηση.
Αντιθέτως, η εμμονή στην αστυνόμευση και τον περιορισμό των φοιτητικών ελευθεριών λειτουργεί ως βολικό άλλοθι που αποσπά την προσοχή από τα δομικά προβλήματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Το κυβερνητικό αφήγημα προβάλλει τις κατασταλτικές ενέργειες ως «αποκατάσταση της νομιμότητας» και «προστασία της ακαδημαϊκής κοινότητας», όμως δεν συνοδεύεται από επενδύσεις ή μέτρα που θα ενίσχυαν ουσιαστικά το έργο των πανεπιστημίων.
Η αναγκαία συζήτηση για την αναβάθμιση της χρηματοδότησης, την ενίσχυση του διδακτικού και διοικητικού προσωπικού, την αναβάθμιση των εγκαταστάσεων και την προώθηση μιας σύγχρονης πανεπιστημιακής πολιτικής παραμένει στο περιθώριο.
Η επιμονή στην εικόνα ενός πανεπιστημίου που «βράζει» από ανομία λειτουργεί ως πολιτικό εργαλείο για να αποφύγει η κυβέρνηση τη συζήτηση για τα ουσιαστικά ζητήματα που πλήττουν την ανώτατη εκπαίδευση και να αποκρύψει τις ευθύνες της για τη συνεχιζόμενη υποβάθμιση των δημόσιων πανεπιστημίων.
Μόνο μια ολιστική και υπεύθυνη προσέγγιση που θα συνδυάζει τη διασφάλιση της τάξης με ουσιαστικές παρεμβάσεις και επενδύσεις μπορεί να εγγυηθεί την αναγέννηση του ελληνικού πανεπιστημίου.
Πηγή: VoiceNews.gr
